تاریخ تصویب: ۱۳۷۰/۰۲/۱۰
موضوع: عدم تأثیر تبدیل تعزیر به جزای نقدی در صلاحیت دادگاه های کیفری دو
صلاحیت دادگاه های کیفری یک و کیفری ۲ در مادتین ۷ و ۸ قانون تشکیل دادگاه های کیفری یک و ۲ و شعب دیوان عالی کشور مصوب تیرماه ۱۳۶۸معین شده و تابع مجازاتی می‌باشد که قانون برای هر یک از انواع جرائم مقرر داشته است بند یک تبصره ۱۷ ماده واحده قانون برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۸ هم به دادگاه اختیار داده است که در بعضی از جرائم تعزیری بجای حبس با آن مجازات تعزیری حکم به جزای نقدی از هفتاد هزار و یک ریال تا سه میلیون ریال صادر نماید.
بنابراین استفاده دادگاه از اختیار مزبور تأثیری در اصل‌صلاحیت دادگاه کیفری ۲ ندارد و رأی شعبه دوم دیوان عالی کشور که بر مبنای این نظر صادر شده صحیح تشخیص می‌شود.
این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و برای دادگاه ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور