تاریخ تصویب: ۱۳۴۸/۱۱/۰۱
موضوع: مرجع صالح در رسیدگی به دعاوی مطروحه بین مالک و زارع
با لحاظ مدلول مواد ۲۲ و ۳۳ اصلاحی قانون اصلاحات ارضی وماده ۴۲ آیین‌نامه اصلاحات ارضی مصوب ۱۳۴۳/۵/۳ که در تکمیل آنها بعداً ماده ششم قانون مواد الحاقی به آیین‌نامه اصلاحات ارضی در تاریخ ۱۳۴۶/۲/۱۲ به تصویب رسیده نظر شعبه چهارم دیوان عالی کشور به اکثریت آرا موجه تشخیص می‌گردد و این رأی در حدودی که ضمن قانون وحدت رویه قضایی مصوب تیرماه ۱۳۲۸ پیش‌بینی شده لازم‌الاتباع خواهد بود.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور