۲۷۱۶
از نظریه شماره ۶۷۵/ ۹۴/ ۷- ۱۶/ ۳/ ۱۳۹۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با توجه به تعریف «دیه» در ماده ۱۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و با لحاظ اینکه دیه از مصادیق «مجازاتهای مالی» موضوع ماده ۵۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ محسوب میگردد، بنابراین، جنون مرتکب پس از صدور حکم قطعی نیز مانع از اجرای حکم دیه و وصول آن از اموال محکوم علیه مجنون نمیباشد، لکن باید توجه داشت که چون مجنون فاقد اهلیت قانونی برای پرداخت دیه میباشد و پرداخت دیه از اموال محکوم علیه مجنون، به عهده ولی یا سرپرست قانونی وی است، از این حیث موجب قانونی جهت بازداشت او به استناد ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب ۱۳۷۷ نمیباشد.
2717
نظریه شماره ۱۸۳۴/ ۹۳/ ۷- ۴/ ۸/ ۹۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
مستفاد از ماده ۲۳۴ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ این است که تعهد وثیقهگذار یا کفیل، قائم به شخص است و با فوت آنها موضوع تعهد مزبور منتفی میگردد. بنابراین و با توجه به ماده ۲۵۱ قانون فوقالذکر که اعتبار قرارهای تأمین و قابلیت اعمال آنها را تا شروع به اجرای حبس و تبعید یا اقامت اجباری و با اجرای کامل سایر مجازاتها و یا صدور قرارهای منع و موقوفی و تعلیق تعقیب، تعلیق اجرای مجازات و مختومه شدن پرونده به هر کیفیت میداند و پس از آن قرارهای تأمین لغو میشود. با این حال به موجب ماده ۵۰۷ قانون مارالذکر، قاضی اجرای احکام مکلف است، در خصوص محکوم علیه که در پرونده فاقد تأمین است، قرار تأمین متناسب صادر نماید، و چون در مواردی که به لحاظ فوت وثیقهگذار یا کفیل، قرار تأمین صادره منتفی است، بنابراین در صورت تحقق شرایط مذکور، متهم یا محکوم علیه حسب مورد، مکلف به معرفی کفیل و وثیقهگذار خواهد بود و لذا احکام مربوط به متهم در ماده ۲۳۴ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ با لحاظ شرایط مذکور در ماده ۲۵۱ این قانون به محکوم علیه نیز قابل تسری میباشد.