شماره نظریه : ۷/۹۹/۲۲۷
شماره پرونده : ۹۹-۱۲۷-۲۲۷ح
تاریخ نظریه : ۱۳۹۹/۰۲/۳۱
خواهان دعوایی را با عنوان اثبات مالکیت نسبت به چهل اصله درخت گردو مطرح نموده است. اولا: آیا دعوای مطروحه از دعاوی منقول است یا غیر منقول ثانیا: در صورت غیر منقول بودن دعوا نحوه تقویم و محاسبه هزینه دادرسی چگونه است زیرا بر اساس دفترچه ارزش معاملاتی املاک شهرستان صرفا ارزش منطقهای عرصه یا اعیان توسط اداره مالیاتی اعلام میشود که منظور از اعیانی نیز بنای احداثی میباشد که شامل چهار بند تجاری و مسکونی و صنعتی و کارگاهی و ساختمانهای احداثی در اراضی زراعی است لذا با عنایت به اینکه در مورد ارزش منطقهای اشجار هیچگونه مقررهای وجود نداشته و فاقد قیمت منطقهای است لذا نحوه محاسبه آن به چه صورت خواهد بود؟
اولا، با توجه به ماده ۱۶ قانون مدنی دعوای مالکیت نسبت به اشجار از دعاوی راجع به اموال غیرمنقول محسوب میشود. ثانیا، مطابق ماده ۶۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ تعیین بهای خواسته در اختیار خواهان است مگر این که به موجب قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد که استثنائا در بند ۱۲ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب سال ۱۳۷۳ در دعاوی راجع به اموال غیرمنقول مقرر داشته: «در دعاوی مالی غیرمنقول و خلع ید از اعیان غیرمنقول از نقطه نظر صلاحیت ارزش خواسته همان است که خواهان در دادخواست خود تعیین مینماید، لکن از نظر هزینه دادرسی باید مطابق ارزش معاملاتی املاک در هر منطقه تقویم و بر اساس آن هزینه دادرسی پرداخت شود.» بنا به مراتب فوق در فرض سؤال که راجع به اشجار قیمت منطقهای وجود ندارد، لذا وفق اصل مذکور در صدر پاسخ، تقویم به عمل آمده از سوی خواهان ملاک پرداخت هزینه دادرسی است.