شماره نظریه : ۷/۱۴۰۰/۵۴
شماره پرونده : ۱۴۰۰-۸۳-۵۴
تاریخ نظریه : ۱۴۰۰/۰۲/۱۵
در ماده ۵۵ قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع مصوب ۱۳۴۸ با اصلاحات بعدی، علاوه بر مجازات افراد متخلف اذن رفع تجاوز را به صورت علیالرأس به مأمورین اداره منابع طبیعی اعطاء کرده و همچنین اختیار ضبط اعیانی را به مراجع قضایی داده است. از سوی دیگر در بند ۳۹ قانون فهرست قوانین و احکام منسوخ در حوزه محیط زیست مصوب ۱۳۹۹ آمده است: تبصره ۳ ماده ۳ موضوع بند ۲ و ماده ۵۵ موضوع بند ۲۰ قانون اصلاح قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع مصوب ۱۳۴۸، به عنوان مواد منسوخه اعلام شده است. ۱- آیا با تصویب قانون اخیر، ماده ۵۵ قانون یادشده صرفاً در حوزه محیط زیست غیر قابل استناد است یا در حوزه منابع طبیعی نیز منسوخ است؟ ۲- در صورت منسوخ بودن ماده مذکور به طور کلی، آیا تبصرههای ماده نیز که دو اختیار فوقالذکر را در جهت حفاظت از بیتالمال اعطاء کردهاند، منسوخ است؟
۱ و ۲- صرفنظر از آنکه اعلام نظر پیرامون نسخ یا عدم نسخ قوانین از حیطه وظایف این اداره کل خارج است، ماده ۵۵ قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع اصلاحی ۱۳۴۸ و تبصره الحاقی ۲۰/۱/۱۳۴۸ و اصلاحی ۲۶/۴/۱۳۵۴ این ماده به موجب ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ و بر اساس ماده ۷۲۹ همین قانون (که بعداً در اجرای ماده ۵۵ قانون جرایم رایانهای شماره آن به ۷۸۳ اصلاح شده است)، به طور کلی نسخ شده است و مقررات ماده ۶۹۰ یادشده جایگزین آن شده است و بند ۳۹ قانون فهرست قوانین و احکام منسوخ در حوزه محیط زیست مصوب ۱۳۹۹ دلالتی بر عدم نسخ آن در حوزه منابع طبیعی ندارد. ردیف ۳۹ قانون فهرست قوانین و احکام منسوخ در حوزه محیط زیست مصوب ۱۳۹۹ نیز بر نسخ ماده ۵۵ یادشده تصریح و صحه گذاشته است و دلیلی بر عدم نسخ این ماده در حوزه منابع طبیعی وجود ندارد.