شماره نظریه : ۷/۹۶/۲۹۶۶
شماره پرونده : ۹۶-۹۷-۲۱۵۲
تاریخ نظریه : ۱۳۹۶/۱۲/۰۵
با توجه به تبصره ۴ ماده ۶ قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب ۱۷/۰۱/۱۳۷۶ و ماده ۶۴ نظامنامه قانون وکالت مصوب ۱۳۱۶ و ماده ۴۷ اصلاحی آئین نامه قانون وکالت مصوب ۲۷/۰۳/۱۳۸۸ ریاست محترم قوه قضائیه آیا قضات محاکم تجدیدنظر استانها پس از بازنشستگی محروم از وکالت در کل همان استان هستند یا صرفاً مرکز همان استان آنهم دادگاههای بدوی؟
منظور از “آخرین محل خدمت” در تبصره ۴ ماده ۶ قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب ۱۳۷۶، آخرین حوزه قضائی است که قاضی در آن اشتغال قضائی داشته است. چنانچه در قسمت اخیر تبصره ۲ ماده ۱۰ آیین نامه اجرائی ماده ۱۸۷ قانون برنامه سوم توسعه… مصوب ۱۳/۶/۸۱، به ممنوعیت مذکور درآخرین حوزه قضائی محل خدمت قضائی تصریح گردیده و حوزه قضائی طبق ماده ۶ آیین نامه اصلاحی قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب ۱۵/۳/۷۳و۹/۱۱/۸۱ حسب مورد، بخش، شهرستان و استان با رعایت تقسیمات کشوری است؛ یعنی چنانچه سمت قاضی در دادسرا یا دادگاه بخش یا دادگاه شهرستان باشد، ممنوعیت تبصره های یاد شده در همان بخش یا شهرستان محل خدمت قضائی است و چنانچه در دادگاه تجدید نظراستان باشد، درکل شهرستان‌های تابعه استان است.