به محدودهای از ساحل دریا، دریاچه یا رودخانه اطلاق میشود که به جهت دارا بودن پناهگاه طبیعی (خور یا آبراهه مناسب) یا مصنوعی (موج شکن) و تأسیسات ساحلی دیگر، پهلوگیری و تخلیه صید به وسیله شناورهای صیادی در آن امکانپذیر بوده و اکثر شناورهای فعال در آن شناورهای صیادی میباشند. (بند ۱۰ ماده ۱ از آییننامه اجرایی حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۵/۲/۱۳۷۸ هیأت وزیران)