از کار افتاده به کسی اطلاق میشود که از نظر جسمی یا روانی قادر به تأمین معیشت خود از طریق انجام کاریا حرفهای که بدان وسیله امرار معاش میکرده نباشد و به کار دیگری اشتغال نداشته باشد. (تبصره ۴ ماده ۴۴ از قانون خدمت وظیفه عمومی مصوب ۱۳/۲/۱۳۵۰)
از کار افتاده به کسی اطلاق میشود که از نظر جسمی یا روانی قادر به تأمین معیشت خود از طریق انجام کاریا حرفهای که بدان وسیله امرار معاش میکرده نباشد و به کار دیگری اشتغال نداشته باشد. (تبصره ۴ ماده ۴۴ از قانون خدمت وظیفه عمومی مصوب ۱۳/۲/۱۳۵۰)