( فقه ) اخذ بشیوه ای که درآن حتی المقدور منظور مقنن عملی گر دد واین درمواردی است که شک پیش آید والا در مواردیکه منظورمقنن روشن است موردی برای احتیاط نیست شکوکی که در مورد آنها احتیاط می کنند محدود و معین است و شامل همه شکوک نمی شود. غالب موارد احتیاط دور از احتیاط است