ماده ۱ – درخواست اخذ جواز وکالت اتفاقی باید توسط شخص متقاضی به عمل آمده و در آن ضمن معرفی کامل خود و اعلام میزان تحصیلات و تجربیات و سایر جهات و دلایل احتمالی مؤثر در قضیه، مشخصات کامل و نشانی موکل یا موکلین مورد نظر و درجه قرابت آنان و نیز مشخصات موضوعی که متقاضی قرار است طرح نموده و یا عهده‌دار دفاع از آن شود را اعلام و مدارک مورد استناد را پیوست کرده و پس از امضاء ذیل درخواست آن را در دفتر کانون وکلا ثبت نماید.
ماده ۲ – به همراه درخواست صدور جواز وکالت اتفاقی، باید فتوکپی مصدق مدارک زیر نیز به کانون وکلا تسلیم شود:
الف ) فتوکپی شناسنامه و آخرین مدرک تحصیلی و دو قطعه عکس.
ب ) فتوکپی شناسنامه موکل یا موکلین و مدارک مثبته قرابت وفق ماده ۲ قانون وکالت مصوب ۱۳۱۵.
ج ) اصل درخواست موکل به‌عنوان کانون وکلا ( به شرح فرم تهیه شده ) که امضاء موکل توسط کانون و یا یکی از دفاتر اسناد رسمی گواهی شده باشد.
د ) اخطاریه یا گواهی مرجع قضائی در مورد مشخصات پرونده و وقت رسیدگی آن نسبت به دعاوی طرح شده.
هـ ) فتوکپی کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای متقاضیانی که مشمول خدمت نظام وظیفه می‌باشند.
تبصره – مدارک فوق به هیچ صورتی قابل استرداد نیست.
ماده ۳ – برای هر مورد وکالت اتفاقی باید درخواست جداگانه با ضمایم کامل تهیه و تسلیم شود و این قاعده در مورد پرونده‌هایی که از دو یا چند دعوی مرتبط تشکیل شده باشد نیز رعایت خواهد شد مگر اینکه به تشخیص کانون وکلا تکرار اصل تقاضا یا مدارک و مستندات و اطلاعات ضروری نباشد.
ماده ۴ – کانون می‌تواند از متقاضیان جواز وکالت اتفاقی پس از احراز شرایط، اختباری به‌منظور بررسی توان عملی و تجربی دفاع از دعوی اعلام شده به عمل آورد و صدور جواز وکالت منوط به موفقیت متقاضی در اختیار به تشخیص کانون وکلاست.
ماده ۵ (اصلاحی ۰۵/۰۵/۱۳۸۷) – برای صدور جواز وکالت اتفاقی یا تمدید آن ، مبلغ ده هزار ریال که در فراز ( هـ ) بند (۱۰) ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین ، مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۷۳ مجلس شورای اسلامی مقرر گردیده است تمبر الصاق و ابطال می‌گردد.
تبصره – مبلغ مذکور به هیچ صورتی مسترد نخواهد شد.
ماده ۶ (اصلاحی ۰۵/۰۵/۱۳۸۷)- این آیین‌نامه در ۶ ماده و ۲ تبصره به تصویب رسید.