ماده ۱
کشورهایی که این موافقت نامه در مورد آن‌ها اعمال می‌شود اتحادیه‌ای ویژه را در چارچوب اتحادیه حمایت از مالکیت صنعتی تاسیس می‌کنند.
کشورهای مزبور طبق شرایط این موافقت‌نامه تعهد می‌کنند از اسامی مبدأ محصولات سایر کشورهای عضو اتحادیه ویژه که تحت این عنوان در کشور مبدأ به‌رسمیت شناخته شده و مورد حمایت قرار دارند و در دفتر بین المللی مالکیت معنوی (که از این پس به عنوان «دفتر بین المللی» یا «دفتر» خوانده می‌شود) موضوع کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی (که از این پس به عنوان «سازمان» خوانده می‌شود) به‌ثبت رسیده است، در قلمرو خود حمایت کنند.
ماده ۲
در این موافقت‌نامه «اسم مبدأ» به‌اسم جغرافیائی کشور، منطقه یا محلی اطلاق می‌شود که محصول نشأت گرفته از آنجا و کیفیت و مشخصات آن منحصراً یا اساساً به‌خاطر محیط جغرافیائی از جمله عوامل طبیعی و انسانی است.
«کشور مبدأ» کشوری است که اسم آن یا اسم منطقه یا محل واقع شده در آن، اسم مبدأ محسوب می‌شود و معروفیت محصول به-خاطر آن است.
ماده ۳
حمایت در مقابل هرگونه غصب یا تقلید، حتی اگر مبدأ واقعی محصول ذکر شود یا اسم به‌صورت ترجمه شده یا به همراه اصطلاحاتی مانند «قسم»، «نوع»، «ساخت»، «تقلید» یا مانند آن به‌کار رود، تضمین خواهد شد.
ماده ۴
مفاد این موافقت‌نامه به‌هیچ وجه حمایتی را که از قبل، اسامی مبدأ در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به‌موجب سایر اسناد بین المللی، مانند کنوانسیون پاریس برای برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ ۲۰ مارس ۱۸۸۳ (۲۵/۱/۱۲۷۰) و تجدید نظرهای بعدی آن، یا به‌موجب قانون داخلی یا تصمیمات دادگاه از آن برخوردار بوده‌اند، مستثنی نمی‌سازد.
ماده ۵
ثبت اسامی مبدأ، به‌درخواست ادارات کشورهای عضو اتحادیه ویژه، به‌نام هر شخص حقیقی یا حقوقی، اعم از عمومی یا خصوصی، که طبق قانون داخلی آن‌ها حق استفاده از این اسامی را دارد، در دفتر بین المللی انجام خواهد گرفت.
دفتر بین المللی بدون تاخیر موارد ثبت مزبور را به‌اطلاع ادارات کشور مختلف عضو اتحادیه ویژه خواهد رساند و آن‌ها را در نشریه‌ای منتشر خواهد کرد.
اداره هر کشوری می‌تواند اعلام کند که از اسم مبدائی که ثبت آن به‌اطلاع آن رسیده است نمی‌تواند حمایت نماید، اما فقط در-صورتی‌که اعلامیه آن همراه با دلائل این امر، ظرف مدت یکسال پس از دریافت اطلاعیه ثبت، به‌اطلاع دفتر بین المللی برسد و مشروط بر اینکه چنین اعلامیه‌ای در کشور ذیربط، به‌زیان سایر اشکال حمایت از اسم مزبور که مالک آن استحقاق مطالبه آن را به موجب ماده ۴ فوق دارد، نباشد.
پس از انقضای مدت یکسال پیش‌بینی شده، در بند فوق، ادارات کشورهای عضو اتحادیه نمی‌توانند با چنین اعلامیه‌ای مخالفت کنند.
دفتر بین المللی در اسرع وقت، هرگونه اعلامیه صادره به موجب مفاد بند ۳ این ماده توسط اداره کشور دیگر را به‌اطلاع اداره کشور مبدأ خواهد رساند. طرف ذینفع پس از اینکه از طریق اداره ملی خود از اعلامیه صادره توسط کشور دیگر به‌کلیه طرق دادخواهی‌های قضائی و اداری که در دسترس اتباع آن کشور قراردارد، متوسل شود.
اگر اسمی به‌موجب اطلاعیه ثبت بین‌المللی در کشوری معین مورد حمایت قرار گرفته است مورد استفاده اشخاص ثالثی در آن کشور قبل از تاریخ چنین اطلاعیه‌ای باشد، اداره صلاحیت‌دار کشور مذکور حق دارد مهلتی حداکثر دوساله را به اشخاص ثالث مزبور برای متوقف کردن استفاده از این اسم اعطا کند، مشروط بر اینکه طی مدت سه ماه پس از انقضای مدت یکساله پیش بینی شده در بند ۳ فوق، دفتر بین‌المللی را از این امر آگاه سازد.
ماده ۶
اسمی که در یکی از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به‌موجب تشریفات مقرر در ماده ۵ این موافقت‌نامه از حمایت برخوردار شده است نمی‌تواند درآن کشور مادامی که در کشور مبدأ به عنوان اسم مبدأ مورد حمایت قرار دارد، به‌عنوان اسم عام تلقی شود.
ماده ۷
ثبت انجام شده در دفتر بین‌المللی طبق ماده ۵ این موافقت‌نامه، حمایت را برای کل دوره موضوع ماده فوق، بدون نیاز به‌تجدید تضمین خواهد کرد.
برای ثبت هر اسم مبدأ، هزینه واحدی پرداخت خواهد شد.
ماده ۸
اقدام حقوقی لازم برای تضمین حمایت از اسم مبدأ در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به‌موجب مقررات قوانین ملی می-تواند در موارد زیر صورت گیرد:
بنا به‌تقاضای اداره صلاحیت‌دار یا به درخواست دادستان.
توسط هر شخص ذینفع، اعم از حقیقی یا حقوقی و عمومی یا خصوصی.
ماده ۹
1- الف- اتحادیه ویژه دارای مجمعی مرکب از کشورهای تصویب‌کننده یا ملحق‌شونده به‌این سند خواهد بود.
ب- دولت هرکشور دارای یک نماینده خواهد بود که می‌تواند از یاری نمایندگان علی‌البدل، مشاورین و کار‌شناسان بهره‌مند شود.
ج- هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به‌عهده دولتی خواهد بود که آن را منصوب کرده است.
۲- الف- مجمع به امور زیر خواهد پرداخت:
۱- انجام کلیه امور راجع به‌حفظ و توسعه اتحادیه ویژه و اجرای این موافقت‌نامه.
۲- دادن دستوراتی به‌دفتر بین المللی راجع به‌تدارک فراهمائی‌های (کنفرانس‌های) بازنگری، با توجه مقتضی به اظهارنظرهای آن‌دسته از کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب نکرده یا به آن ملحق نشده‌اند.
۳- اصلاح مقررات از جمله تعیین مبلغ هزینه موضوع بند ۲ ماده ۷ این موافقت‌نامه و سایر هزینه‌های مربوط به‌ثبت بین‌المللی.
۴- بررسی و تایید گزارش‌ها و فعالیت‌های مدیرکل سازمان (که از این پس به‌عنوان «مدیرکل» خوانده می‌شود) راجع به‌اتحادیه ویژه و دادن تمامی دستورات لازم به‌وی درباره موضوعاتی که در محدوده صلاحیت اتحادیه ویژه هستند.
۵- تصمیم گیری در مورد برنامه و تصویب بودجه دوسالانه اتحادیه ویژه و تصویب صورت‌حساب‌های نهائی آن.
۶- تصویب مقررات مالی اتحادیه ویژه.
۷- تشکیل کارگروههای (کمیته‌های) کار‌شناسان و گروه‌های کاری که ممکن است برای نیل به‌اهداف اتحادیه ویژه لازم به‌نظر برسند.
۸- تعیین کشورهای غیر عضو اتحادیه ویژه و سازمان‌های بین‌الدولی و غیردولتی بین‌المللی که به‌عنوان ناظر در جلسات آن پذیرفته می‌شوند.
۹- تصویب اصلاحات مواد ۹ تا ۱۲.
۱۰- اتخاذ هر اقدام مناسب دیگر به‌منظور پیشبرد اهداف اتحادیه ویژه.
۱۱- انجام وظایف دیگری که به‌موجب این موافقت‌نامه مقتضی باشد.
ب- مجمع درخصوص موضوعاتی که مورد علاقه سایر اتحادیه‌های تحت مدیریت سازمان هستند نیز پس از استماع نظر مشورتی کارگروه (کمیته) هماهنگی سازمان، تصمیم‌گیری خواهد نمود.
۲-الف- هر کشور عضو مجمع دارای یک رای خواهد بود.
ب- حضور نصف کشورهای عضو مجمع، حد نصاب رسمیت جلسات خواهد بود.
ج- قطع نظر از مفاد جزء ب فوق، اگر در هر اجلاس، تعداد کشورهای حاضر کمتر از نصف ولی مساوی یا بیشتر از ثلث کشورهای عضو مجمع باشد، مجمع می‌تواند، به‌جز موارد آئین کار خود، در سایر موارد تصمیم‌گیری کند. کلیه تصمیمات مزبور تنها در صورتی نافذ خواهند بود که شرایطی که از این پس مقرر می‌شوند رعایت شده باشند. دفتر بین‌المللی تصمیمات مذکور را برای کشورهای عضو مجمع که نمایندگان آن‌ها در جلسه حاضر نبوده‌اند ارسال خواهد کرد و از آن‌ها خواهد خواست که ظرف مدت سه ماه از تاریخ ارسال، رای مثبت، منفی یا ممتنع خود را به‌طور کتبی اعلام کنند. اگر پس از انقضای مدت مزبور تعداد کشورهائی که به‌طریق فوق رای مثبت، منفی یا ممتنع خود را اعلام داشته‌اند به‌تعدادی برسند که برای دستیابی به‌حد نصاب در جلسه، کمبود وجود داشته است، تصمیمات مزبور نافذ خواهد شد، مشروط بر اینکه در همان زمان، اکثریت مورد نیاز کماکان با این تعداد حاصل باشد.
د- با رعایت مفاد بند ۲ ماده ۱۲ این موافقت‌نامه، تصمیم‌گیری مجمع مستلزم دو سوم آرای داده شده، خواهد بود.
ه- آراء ممتنع به‌عنوان رای محاسبه نخواهند شد.
و- یک نماینده تنها تحت نام یک کشور می‌تواند حاضر شده و رای بدهد.
ز- کشورهای عضو اتحادیه ویژه که عضو مجمع نیستند به‌عنوان ناظر در جلسات مجمع پذیرفته خواهند شد.
۴-الف- مجمع در دو سال تقویمی، یکبار به‌دعوت مدیرکل به‌عنوان اجلاس عادی تشکیل جلسه خواهد داد و در صورتی که شرایط استثنائی وجود نداشته باشد، تشکیل جلسه طی همان دوره و در همان محل مجمع عمومی سازمان خواهد بود.
ب- مجمع به‌درخواست یک چهارم کشورهای عضو مجمع، به‌دعوت مدیرکل اجلاس فوق العاده تشکیل خواهد داد.
ج- دستور کار هر اجلاس توسط مدیرکل تهیه خواهد شد.
۵ – مجمع آئین کار خود را تصویب خواهد کرد.
ماده ۱۰
۱-الف- انجام ثبت بین‌المللی و تکالیف مرتبط با آن، همچنین کلیه سایر تکالیف اداری راجع به‌اتحادیه ویژه، به عهده دفتر بین‌المللی خواهد بود.
ب- دفتر بین المللی، به‌ویژه جلسات را تدارک خواهد کرد و امور دبیرخانه مجمع و کارگروههای (کمیته‌های) کار‌شناسان و گروه-های کاری را که ممکن است مجمع تشکیل داده باشد، به‌عهده خواهد گرفت.
ج- مدیرکل بالا‌ترین مقام اجرائی اتحادیه ویژه و نماینده آن خواهد بود.
۲ – مدیرکل و هر مقام اداری که او تعیین می‌کند بدون داشتن حق رای، در تمام جلسات مجمع و کارگروههای (کمیته‌های) کار‌شناسان یا گروه‌های کاری که ممکن است مجمع تشکیل داده باشد شرکت خواهند کرد. مدیرکل یا مقام اداری که او تعیین می‌کند به‌اعتبار سمت خود، دبیر نهادهای مزبور خواهد بود.
۳-الف- دفتر بین‌المللی طبق دستورات مجمع، مقدمات برگزاری فراهمائی‌های (کنفرانس‌های) بازنگری که در مفاد موافقت‌نامه، به‌غیر از مواد ۹ تا ۱۲ این موافقت‌نامه را فراهم خواهد کرد.
ب- دفتر بین‌المللی می‌تواند درباره تدارک فراهمائی‌های (کنفرانس‌های) بازنگری، با سازمان‌های بین‌الدولی و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی مشورت کند.
ج- مدیرکل و اشخاصی که از سوی وی تعیین می‌شوند بدون داشتن حق رای در مباحثات فراهمائی‌های (کنفرانس‌های) مزبور شرکت خواهند کرد.
۴-دفتر بین‌المللی سایر وظایف محوله را انجام خواهد داد.
ماده ۱۱
۱-الف- اتحادیه ویژه دارای بودجه خواهد بود.
ب- بودجه اتحادیه ویژه شامل درآمد‌ها و هزینه‌های خود اتحادیه ویژه، کمک‌های آن به‌بودجه هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها و در صورت امکان مبالغی خواهد بود که در اختیار بودجه فراهمائی (کنفرانس) سازمان گذاشته می‌شود.
ج- هزینه‌هایی که نه تنها منحصراً قابل تخصیص به‌اتحادیه ویژه، بلکه به یک یا چند اتحادیه دیگر تحت مدیریت سازمان مربوط نیستند به‌عنوان هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها در نظر گرفته خواهند شد. سهم اتحادیه ویژه در هزینه‌های مشترک مزبور به‌نسبت منافع اتحادیه ویژه در آن‌ها خواهد بود.
۲ – بودجه اتحادیه ویژه، با توجه مقتضی به‌لزوم هماهنگی با بودجه‌های سایر اتحادیه‌های تحت مدیریت سازمان تعیین خواهد شد.
۳ – بودجه اتحادیه ویژه از منابع زیر تامین مالی خواهد شد.
الف- هزینه‌های ثبت بین‌المللی که طبق بند ۲ ماده ۷ این موافقت‌نامه وصول می‌شوند و سایر هزینه‌های وصولی برای سایر خدماتی که دفتر بین‌المللی در ارتباط با اتحادیه ویژه ارائه می‌دهد.
ب- فروش یا حق‌الامتیاز انتشارات دفتر بین‌المللی در ارتباط با اتحادیه ویژه.
ج- هدایا، ماترک و کمک‌های مالی بلا‌عوض.
د- اجاره‌ها، هزینه‌های مالی و سایر درآمدهای متفرقه.
ه- سهمیه کشورهای عضو اتحادیه ویژه، مشروط بر اینکه و تا حدی که میزان دریافت‌ها از منابع مذکور در جزء‌های الف تا د برای هزینه‌های اتحادیه ویژه کفایت نکند.
۳-الف- مجمع به‌پیشنهاد مدیرکل، مبالغ هزینه‌های موضوع بند ۲ ماده ۷ این موافقت‌نامه را تعیین خواهد کرد.
ب- مبالغ هزینه‌های مزبور به‌نحوی تعیین خواهند شد که درآمدهای اتحادیه ویژه در شرایط عادی برای تامین هزینه‌های دفتر بین‌المللی به‌منظور ادامه ارائه خدمات ثبت بین‌المللی، بدون نیاز به پرداخت سهمیه‌های موضوع جزء (ه) بند ۳ فوق، کافی باشد.
۵-الف- هر کشور عضو اتحادیه ویژه از نظر تعیین سهمیه موضوع جزء (ه) بند ۳ فوق به‌ه‌مان طبقه‌ای تعلق خواهد داشت که در اتحادیه پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در آن قرار دارد و سهمیه سالانه خود را بر مبنای همان تعداد واحدهائی را که برای آن طبقه در آن اتحادیه تعیین شده است، پرداخت خواهد کرد.
ب- سهمیه سالانه هر کشور عضو اتحادیه ویژه، مبلغی نسبت به‌کل مقداری خواهد بود که قرار است همه کشور‌ها بر حسب تعداد واحدهای خود نسبت به کل واحدهای همه کشورهای کمک کننده به‌بودجه اتحادیه ویژه کمک کنند.
ج- مجمع، تاریخ پرداخت سهمیه‌ها را تعیین خواهد کرد.
د- کشوری که در پرداخت مبلغ سهمیه‌های خود تاخیر دارد، چنانچه مبلغ بدهی معوقه آن معادل یا بیشتر از مبلغ سهمیه لازم التادیه‌ای باشد که در دو سال کامل گذشته به‌عهده آن بوده است، نمی‌تواند حق رای خود را در هر یک از نهادهای اتحادیه ویژه اعمال کند. در هر حال هر نهاد اتحادیه چنانچه و مادامی که قانع شود تاخیر در پرداخت به‌خاطر شرایط استثنائی و غیر‌قابل‌اجتناب بوده است، می‌تواند به‌چنین کشوری اجازه دهد که همچنان در آن نهاد حق رای خود را اعمال کند.
ه- اگر قبل از آغاز دور جدید مالی، بودجه به‌تصویب نرسد، میزان آن در حد بودجه سال قبل، به نحوی که در مقررات مالی مقرر شده، خواهد شد.
۶ – با رعایت مفاد جزء الف بند ۴ این ماده، مبالغ هزینه‌ها و مخارج مقرر برای سایر خدماتی که دفتر بین‌المللی در ارتباط با اتحادیه ویژه ارائه می‌کند، توسط مدیرکل تعیین و به‌اطلاع مجمع خواهد رسید.
۷ -الف- اتحادیه ویژه دارای یک صندوق سرمایه در گردش خواهد بود که با پرداخت جداگانه هر کشور عضو اتحادیه ویژه ایجاد خواهد شد. اگر وجوه صندوق کافی نباشد مجمع در مورد افزایش آن تصمیم خواهد گرفت.
ب- مبلغ پرداخت اولیه هر کشور به‌صندوق مزبور یا مشارکت آن کشور در افزایش مبلغ آن به‌نسبت سهم آن کشور به‌عنوان عضو اتحادیه پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در بودجه اتحادیه مزبور در سال تاسیس صندوق یا سال اتخاذ تصمیم برای افزایش وجوه آن خواهد بود.
ج- مجمع، نسبت و شرایط پرداخت را به‌پیشنهاد مدیرکل و پس از استماع نظر مشورتی کار گروه (کمیته) هماهنگی سازمان، تعیین خواهد کرد.
۸ – الف- در موافقت‌نامه تاسیس مقر منعقده با کشوری که مقر سازمان در قلمرو آن واقع است پیش‌بینی خواهد بود که تعهد برای اعطای وام را با صدور اطلاعیه‌ای کتبی فسخ کنند. فسخ، سه سال پس از پایان سالی که درآن اعلام فسخ صورت گرفته است، نافذ خواهد شد.
۹ – یک یا چند کشور عضو اتحادیه ویژه یا حسابرسان بیرون از اتحادیه، حسابرسی حساب‌ها را به‌نحو مقرر در مقررات مالی انجام خواهند داد. افراد یاد شده، با موافقت خویش توسط مجمع خواهند شد.
ماده ۱۲
۱-پیشنهادهای مربوط به‌اصلاح مواد ۹، ۱۰، ۱۱ و این ماده می‌تواند به وسیله هر کشور عضو مجمع یا مدیرکل طرح گردد. مدیرکل پیشنهادهای مزبور را حداقل شش ماه قبل از بررسی آن‌ها در مجمع، برای کشورهای عضو مجمع ارسال خواهد کرد.
۲-اصلاحات مواد موضوع بند ۱ این ماده به‌تصویب مجمع خواهد رسید. این تصویب مستلزم سه چهارم آرای داده شده خواهد بود، مشروط بر اینکه هرگونه اصلاح ماده ۹ این موافقت‌نامه و این بند بر مبنای چهار پنجم آرای داده شده، باشد.
۳-هر گونه اصلاح مواد موضوع بند ۱ این ماده، یک ماه پس از اینکه مدیرکل، اطلاعیه‌های کتبی پذیرش آن را که طبق تشریفات قانون اساسی کشورهای مربوط صادر شده‌اند از سوی سه‌چهارم کشورهای عضو مجمع در زمان تصویب اصلاحیه دریافت کند، لازم الاجرا خواهد شد. هرگونه اصلاح مواد مزبور که به‌نحو مزبور مورد پذیرش قرار گیرد، برای کلیه کشورهای عضو مجمع در زمان لازم الاجرا شدن اصلاحیه یا کشورهایی که پس از آن، عضو مجمع می‌شوند، الزام آور خواهد بود، مشروط بر اینکه هر گونه اصلاحی که تعهدات مالی کشورهای عضو اتحادیه ویژه را افزایش دهد، تنها برای کشورهایی الزام‌آور است که پذیرش چنین اصلاحیه‌ای را اطلاع داده باشند.
ماده ۱۳
۱- جزئیات اجرای این موافقت‌نامه در مقررات مربوط تعیین خواهد شد.
۲-این موافقت‌نامه می‌تواند در فراهمائی‌هایی (کنفرانس‌هایی) که میان نمایندگان کشورهای عضو اتحادیه ویژه برگزار می‌شود مورد تجدید نظر قرار گیرد.
ماده ۱۴
۱-هر کشور عضو اتحادیه ویژه که این سند را امضاء کرده است می‌تواند آن را تصویب کند و در صورت عدم امضاء می‌تواند به آن ملحق شود.
۲-الف- هر کشور غیر عضو اتحادیه ویژه که عضو کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی است می‌تواند به این سند ملحق و بدین وسیله عضو اتحادیه ویژه شود.
ب- اطلاعیه الحاق، به‌خودی خود، امتیازات مقررات فوق‌الذکر را در مورد اسامی مبدائی که در زمان الحاق مشمول ثبت بین-المللی هستند، در قلمرو کشور ملحق شده تضمین خواهد کرد.
ج- در هر حال هر کشوری که به این موافقت‌نامه ملحق می‌شود می‌توانند ظرف مدت یکسال اعلام کند که مایل است در مورد اسامی مبدائی که قبلاً در دفتر بین‌المللی به‌ثبت رسیده اند، حق پیش‌بینی شده در بند ۳ ماده ۵ این موافقت‌نامه اعمال کند.
۳-اسناد تصویب و الحاق بهمدیرکل تودیع خواهند شد.
۴-مفاده ماده ۲۴ کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی، در مورد این موافقت‌نامه اعمال خواهد شد.
۵-الف- این سند در مورد پنج کشور اولی که اسناد تصویب یا الحاق خود را تودیع کرده‌اند، سه ماه پس از تودیع پنجمین سند، لازم‌الاجرا خواهد شد.
ب- این سند در مورد هر کشور دیگری، سه ماه پس از تاریخ اعلام تصویب یا الحاق به مدیرکل، لازم‌الاجرا خواهد شد، مگر اینکه در سند تصویب یا الحاق تاریخ موخری درج شده باشد. در مورد اخیر این سند در ارتباط با آن کشور، در تاریخی که بدین ترتیب مشخص شده است، لازم‌الاجرا خواهد شد.
۶-تصویب یا الحاق خود به خود متضمن پذیرش تمامی شرایط و قبول کلیه مزایای این سند خواهد بود.
۷-پس از لازم‌الاجرا شدن این سند، هر کشوری تنها در پی تصویب این سند یا الحاق به آن می‌تواند به سند اولیه مورخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۸ (۹/۸/۱۳۳۷) این موافقت‌نامه ملحق شود.
ماده ۱۵
۱-این موافقت‌نامه تا زمانی که حداقل پنج کشور عضو آن باشند، به‌قوت خود باقی خواهد ماند.
۲-هرکشوری می‌تواند با صدور اطلاعیه خطاب بهمدیرکل، عضویت خود را در این سند لغو کند. این اقدام شامل لغو عضویت در سند اولیه مورخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۸ (۹/۸/۱۳۳۷) این موافقت‌نامه نیز خواهد شد و فقط در مورد کشوری نافذ خواهد بود که اقدام مزبور را انجام می‌دهد. این موافقت‌نامه برای سایر کشورهای عضو اتحادیه ویژه کماکان به‌طور کامل مجری و معتبر خواهد بود.
۳-لغو عضویت، یکسال پس از تاریخ دریافت اطلاعیه توسط مدیرکل، نافذ خواهد شد.
۴-هیچ کشوری حق لغو عضویت اتحادیه ویژه در می‌آید، اعمال نخواهد کرد.
ماده ۱۶
۱-الف- این سند، از لحاظ روابط میان کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب کرده یا به آن ملحق شده‌اند، جایگزین سند اولیه مورخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۸ (۹/۸/۱۳۳۷) خواهد شد.
ب- با وجود این، هر کشور عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب کرده یا به آن ملحق شده است، از لحاظ روابط خود با آن دسته از کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب نکرده یا به آن ملحق نشده‌اند، متعهد به سند اولیه مورخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۸ (۹/۸/۱۳۳۷) خواهد بود.
۲-کشورهای غیر عضو اتحادیه ویژه که عضو این سند می‌گردند، آن را به درخواست اداره هر کشور عضو اتحادیه ویژه که عضو این سند نیست، در مورد ثبت‌های بین‌المللی اسامی مبدأ که در دفتر بین‌المللی انجام شده است اعمال خواهند کرد، مشروط بر اینکه ثبت‌های مزبور در ارتباط با آن کشور‌ها، الزامات این سند را برآورده سازند. در مورد ثبت‌های بین‌المللی انجام شده در دفتر بین‌المللی به‌درخواست ادارات کشورهای مذکور غیر عضو اتحادیه ویژه که عضو این سند می‌شوند، چنین کشورهایی این امر را مورد شناسائی قرار می‌دهند که کشور سابق‌الذکر عضو اتحادیه ویژه، می‌تواند خواستار رعایت الزامات سند اولیه مورخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۸ (۹/۸/۱۳۳۷) شود.
ماده ۱۷
۱-الف- این سند، در نسخه واحدی به‌زبان فرانسوی امضاء و نزد دولت سوئد تودیع خواهد شد.
ب- مدیرکل، متون رسمی را پس از مشاوره با دولت‌های ذینفع، به‌زبان‌های دیگری که ممکن است مجمع تعیین کند تهیه خواهد کرد.
۲-این سند تا تاریخ ۱۳ ژانویه ۱۹۶۸ (۲۳/۱۰/۱۳۴۷) در استکهلم برای امضاء مفتوح باقی خواهد ماند.
۳-مدیرکل دو نسخه از متن امضاء شده این سند را که دولت سوئد آن‌ها را تصدیق کرده است برای دولت‌های تمام کشورهای عضو اتحادیه ویژه و در صورت درخواست، برای دولت هر کشور دیگری ارسال خواهد کرد.
۴-مدیرکل این سند را در دبیرخانه سازمان ملل متحد به‌ثبت خواهد رساند.
۵-مدیرکل مراتب امضاء، تودیع اسناد تصویب یا الحاق، لازم‌الاجرا شدن هر یک از مقررات این سند، لغو عضویت و اعلامیه-های صادره به‌موجب جزء ج بند۲ و بند۴ ماده۱۴ این موافقت‌نامه را به‌اطلاع دولت‌های تمام کشورهای عضو اتحادیه ویژه خواهد رساند.
ماده ۱۸
۱-تا زمانی که اولین مدیرکل عهده‌دار این سمت شود، ارجاعات مندرج در این سند به‌دفتر بین‌المللی سازمان یا مدیرکل، بهترتیب به‌عنوان ارجاع به‌دفتر اتحادیه که توسط کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی تاسیس شده یا مدیر آن تلقی خواهد شد.
۲-کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب نکرده یا به آن ملحق نشده‌اند در صورت تمایل می‌توانند تا پنج سال پس از لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون تاسیس سازمان، حقوق پیش‌بینی شده در مواد ۹ تا ۱۲ این سند را به‌نحوی اعمال کنند که گوئی ملتزم به‌مواد مزبور هستند. هر کشوری که مایل به‌اعمال حقوق مزبور باشد اطلاعیه‌ای کتبی را در این باره بهمدیرکل ارائه خواهد داد. اطلاعیه مزبور از تاریخ وصول آن نافذ خواهد بود. کشورهای مزبور تا انقضای دوره مذکور عضو مجمع تلقی خواهند شد.