ماده واحده
کارفرمایان مکلفند طرح طبقه‌بندی مشاغل در کارگاه‌های خود را که شامل شرح وظایف، شرایط احراز و ارزیابی‌مشاغل ـ دستورالعمل اجرایی طرح و جدول مزد ـ تغییرات جداول‌مزد ناشی از تغییر حداقل مزد در مناطق و صنایع و همچنین سایرضوابط فنی مربوط می‌باشد، طبق آیین‌نامه‌ای که به تصویب شورای‌عالی کار خواهد رسید در مهلت‌هایی که شورای مزبور تعیین خواهدکرد تهیه و به موقع اجرا بگذارند.
تبصره ۱ – وزارت کار و امور اجتماعی برای تسهیل طبقه‌بندی‌مشاغل در کارگاه‌ها به دفاتر مشاور فنی طبقه‌بندی مشاغل که‌صلاحیت فنی آنان مورد تأیید شورای عالی کار قرار گیرد براساس‌ضوابطی که شورای مزبور تعیین خواهد کرد اجازه کار خواهد داد.
تبصره ۲ – در صورتی که کارفرمایان مشمول این قانون در پایان‌مهلت‌های تعیین شده مشاغل کارگاه‌های خود را طبقه‌بندی ننمایندوزارت کار و امور اجتماعی انجام این امر را به یکی از دفاتر مشاورفنی طبقه‌بندی مشاغل واگذار خواهد نمود و کارفرما مکلف است‌هزینه‌های مربوط را با اعلام وزارت کار و امور اجتماعی به دفترمشاور فنی مذکور بپردازد. به علاوه ۱۰% هزینه‌های مشاوره را به‌عنوان جریمه به حساب خزانه پرداخت نماید.
تبصره ۳ – مابه‌التفاوت احتمالی دستمزد ناشی از اجرای طرح‌طبقه‌بندی مشاغل در کارگاه‌های موضوع این قانون همچنین‌کارگاه‌هایی که قبلاً به‌موجب مقرّرات مصوب ۷/۳/۴۹ شورای عالی‌کار مکلف به طبقه‌بندی مشاغل از لحاظ مزد گردیده‌اند از تاریخ‌خاتمه اولین مهلت قابل پرداخت است.
تبصره ۴ – مرجع محاسبه و تعیین میزان مطالبات کارگران و همچنین میزان هزینه‌های موضوع تبصره ۲ در صورت بروز اختلاف، هیأت حل اختلاف مذکور در ماده ۴۰ قانون کار می‌باشد ورأی هیأت مزبور در این مورد قطعی و لازم‌الاجرا است.
تبصره ۵ – حداقل مزد ماده ۲۲ قانون کار باتوجه به ضروریات وحوائج زندگی یک خانواده کارگری و تأثیر آن بر سایر سطوح مزد ازتاریخ تصویب این قانون هر یک سال یکبار تعیین و پس از تصویب‌شورای عالی کار و امور اجتماعی به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.