آیین نامه امور خلافی

ماده ۱
اشخاص زیر به دو روز تا پنج روز حبس تکدیری و بتأدیه ده ریال تا پنجاه ریال غرامت محکوم میگردند:
1- کسانی که به اخطارهای مأمورین عبور و مرور و پاسبانان از اینکه در پیاده رو عبور نمایند ترتیب اثر ندهند و یا اخطارهای دیگر مأمورین مزبور را که مربوط بتأمین انتظامات معابر عمومی است مورد بی اعتنایی قرار دهند.
2- مدیران مهمانخانه ها و کاروانسراها و کسان دیگری که بموجب نظامات عمومی مکلف بروشن کردن چراغ بوده و در ادای تکلیف خود اهمال نمایند.
3- اشخاصی که درپیاده روها و معابر بدون اجازه شهرداری اشیایی بگذارند یا حیواناتی نگاهدارند که مزاحم عبور و مرور شده یا بهر نحوی از انحأ تمام پیاده رو و معبر یا قسمتی از آنرا اشغال نمایند.
4- کسانی که در ایوان یا جلو منازل خود یا در نقاطی که مشرف به معابر است اشیایی بگذارند که در صورت سقوط احتمال خطر برای عابرین متصور باشد.
5- کسانی که دیوارهای معابر عمومی و امکنه خصوصی و منازل اشخاص را مخطط نمایند و یاازصورت نظافت خارج کنند( ویادرآن بعنوان آگهی و غیره چیز بنویسند) .
6- اشخاصی که با منع صاحب منزل اصرار در توقف درب منزل یا نشستن روی سکوی منزل غیر نمایند.
۷- کسی که از باغهای فلاحتی یا اراضی که کشت شده یا برای کشت حاضر گردیده بدون مجوز قانونی پیاده یا با اتومبیل و یابا مال و سایر وسایل نقلیه عبور نماید یا از عبور مالهای خود جلوگیری نماید.
۸- کسانی که هرگونه ابزار و آلات و ادواتی که ممکن است وسیله استفاده مجرمین گردد در معابر بگذارند.
۹- اشخاصی که همهمه و غوغا و صداهای ناهنجار (ولوبرای فروش متاع خود) بر پا کرده یا شرکت در همهمه و غوغا و صداهای ناهنجار دیگران بنمایند و همچنین کسانی که در شوارع و معابر عمومی عربده بکشند و یا تظاهرات مستانه نمایند.
10- هرکس در جاهایی که معمولا” باید بلیط تحصیل نمود از قبیل راهآهن – نمایشگاه و غیره بدون بلیط داخل شود و همچنین اشخاصی که با خالی نبودن جای نشستن در محلهای مزبور یا در وسایط نقلیه عمومی بخواهند باصرار داخل شوند.
11- کسانی که مسئول حفظ و مراقبت اطفال نابالغ میباشند و در ادای تکلیف خود اهمال نموده و بدینجهت اطفال بواسطه جنجال و هیاهو و یا بنحوی از انحأ موجب سلب آسایش و استراحت دیگران بشوند و یامرتکب جرمی گردند یا اینکه اعمالی از آنها سر بزند که برای خودشان یا برای دیگران احتمال خطر یا صدمه بدنی یا مالی باشد.
12- کسانی که پرندگان یا دامهای زنده را آویزان حمل کنند یا بطور آویزان نگاهدارند.
13- کسانی که برخلاف شعایر مذهبی یا آداب ملی بمردگان در ملاء عام ناسزا گفته یا اهانت نمایند .
14- کسانی که با زیرشلواری یا لنگ یا لباس خانه (بدون عذرموجه) درمعابر عمومی تردد یا توقف نمایند.
15- کسانی که برخلاف آیین نامه اماکن عمومی و باغهای ملی رفتار نمایند.
16- کسانی که بوسیله جاری ساختن آب بمزرعه ، خانه یا معابر برای اشخاص تولید زحمت کنند.
17- کسانی که بوسیله شلاق یا چیز دیگر دامهای زنده را بیازارند بطوری که موجب ایراد جرح یا صدمه بدنی آنها گردد.
18- کسانی که جلوی دکان خود تحجیر و امثال آن ( مگر برای احداث بنای جدید که با اجازه شهرداری خواهد بود) بکشند.
19- کسانی که از معابر ممنوعه گذر کنند.
20- پیشه ورانی که بدون اطلاع شهرداری و بدون عذر موجه در نتیجه بنایی کار خود را تعطیل کنند ویا برخلاف مقررات مربوط به تعطیل عمومی اقدام نمایند.
21- کسانی که پارچه های کثیف و زننده و بد منظره را در گذرها و خیابانها سایه بان دکان و مغازه خود قرار دهند.
22- کسانی که در گذرها و خیابانها و پیاده روها و کوی ها خشت بزنند.
23- کسانی که در خیابانها و گذرها و پیاده روها ، اماکن عمومی ، ادارات و بیمارستانها ، اتوبوسها ، بنگاهها و پزشک خانه ها آب دهان یا آب بینی بیاندازند.
24- کسانی که بارشاخه درخت یا پوش خرما و امثال آنها را بهر وسیله حمل نمایند بطوریکه بزمین کشیده شود و تولید گرد و خاک کند.
25- کسانی که کود و کثافات را با دوش حمل کرده و یا آنها را داخل شهر خشک نمایند یا جوال آنها را در گذرها و معابر عمومی تکان بدهند.
26- کسانی که در وسایل نقلیه دربست بدون اجازه راکب سوار شوند.
27- کسانی که مال سواری یا باری را در شوارع و معابر عمومی و امثال آن بتازانند.
28- کسانی که سگ یا هرحیوان موذی را بر دیگری تحریص نموده بدون آنکه آسیبی به شخص یااشخاص برسد.
29- کسانی که مسئول حفاظت مجانین ویا حیوانات سبع بوده و آنها را رها نمایند.
30- اشخاصی که از قبول پول رایج مملکت بدون علت و برخلاف مقررات امتناع نمایند.
31- فروشند گان روزنامه ها و لوایح و آگهی ها و اوراق ممنوعه چه حاوی عبارات ممنوعه باشد چه شامل تصویر اشکال قبیحه (ماده ۲۵ قانون مطبوعات مصوب پنجم محرم ۱۳۲۶ قمری) .
32- اشخاصی که بدون داشتن اجازه رسمی از معابر عمومی یا اراضی دولتی یا عمومی چیزی از قبیل سنگ و خاک و مصالح و غیره بردارند مگر آنچه را که عرف و عادت عمومی استثنأ میکند.
33- کسانی که بدواً بدیگری شروع به فحاشی نمایند یا طلب خود را به هتاکی مطالبه کنند یا بهرنحوی از انحأ بدیگری اهانت و هتک حرمت نمایند.
34- کسانی که کبوتر پرانی و یا بادبادک بازی و یا در معابر و خیابانها الک دولک بازی میکنند.
35- کسبه و دکاندارها که باصرار یا خارج از نزاکت مشتری دعوت نمایند و یا بدون رعایت ادب و نزاکت با مشتری رفتار و سخن بگویند.
36- کسانی که در معابر و شوارع بیکدیگر گلاویز شده یا با الفاظ قبیحه متکلم شوند یا صداهای کریه نمایند.
37- کسانی که در معابر و امکنه عمومی بایکدیگر شوخیهای رکیک و خارج از نزاکت نمایند.
38- مرتکبین اعمال زیر :
الف – مباشرت در تهیه و نگهداری نوشتجات و طرحها و گراور و نقاشی و مطبوعات و تصاویر و اعلانات و علایم و عکسها و فیلمهای سینما و سایر اشیایی که مستهجن است برای تجارت یا توزیع یا نشان دادن علنی آنها.
ب – وارد کردن و حمل ، خارج کردن یا سبب شدن، ورود، حمل و خروج نوشتجات و ترسیمات و گراورها و نقاشی و مطبوعات و تصاویر و اعلانات و علایم و عکسها و فیلمهای سینما و یا سایر اشیایی که مستهجن است برای مقاصد مذکور فوق و همچنین نشر آنها بهر نحوی که باشد.
ج- معامله اشیأ مذکور ولو بطور غیر علنی و هرقسم عملیات دیگری راجع به آنها و توزیع و نشان دادن علنی و حرفه قراردادن و کرایه آنها.
د- اعلان یا اعلام بهر وسیله که فلان شخص فاعل یکی از اعمال ممنوعه فوق میباشد تا بدینوسیله انتشار و معامله آن امور تشویق شود. همچنین اعلان یا اعلام باینکه چگونه و بوسیله چه اشخاص نوشتجات و طرحها و گراور و نقاشی و مطبوعات و تصاویر و اعلانات و علایم و عکسها و فیلمهای سینما و سایر اشیایی را که مستهجن است میتوان مستقیماً یا غیر مستقیم بدست آورد (مقررات بین المللی ژنو مصوب ۴ و ۱۴/۸/۱۳۰۹)
39- کسانی که درمحوطه ایستگاههای اتوبوسها و اتومبیلهای سواری دستفروشی نمایند.
40- صاحبان ساختمانها که ناودان غیر لوله نصب نمایند و بسبب ریزش آب برای عابرین تولید زحمت کنند.
41- اشخاصی که لوله بخاری منزل یا مغازه را بطرف خیابان و معابر عمومی نصب نمایند.
42- اشخاصی که اوزان و مقادیر غیر قانونی را استعمال نمایند.
ماده ۲
اشخاص زیر به پنج تا هفت روز حبس تکدیری و از ۵۰ تا ۱۰۰ ریال غرامت محکوم میگردند:
1- کسانی که در معابر حفر چاه و امثال آن نموده ویابدون اجازه کتبی شهرداری سر چاه و قنات و امثال آنرا باز نمایند و علامت جالب توجه عابرین از قبیل چراغ و نرده در آنجا نصب نکنند.
۲- کسانی که مکلف بپوشاندن روی چاله های مجاری آب یا آب انبارهای واقعه در معابر هستند و در انجام وظیفه خود اهمال مینمایند. مأمورین شهرداری و ادارات مربوطه دولتی مشمول این ماده نبوده و طبق مقررات اداری مجازات خواهند شد.
3- کسانیکه بدون مجوز قانونی از درختهای معابر وباغهای عمومی میوه بچینندو یا بالا بروند یا شاخه های آنرا قطع و یا زخمی نمایند.
4- کسانی که از نصف شب ببعد باعمالی اشتغال ورزند که موجب سلب آسایش و استراحت دیگران شود یا تشکیل هرنوع اجتماع و ساز و آواز و کنسرت بدون اجازه شهرداری بدهند باستثنای آنچه که از جمله آداب و شعایر اسلامی و ملی است.
5- کسانی که در شهرستانها آغل دامها و دوابهای خود را در خانه یا محل کسب خود قرار دهند.
6- کسانی که آوار ساختمان را بدون پروانه شهرداری در گذرها یا معابر ریخته و یا با داشتن پروانه در نقل آنها با وجود اخطار شهرداری اهمال ورزند و اقدام ننماییند.
7- کسانی که بنوبه آب دیگری تخطی نموده و یا آب متعلق بشهر را هدر دهند.
8- کسانی که در عرض خیابان یا کوی عمومی بدون اجازه شهرداری تیر چوب یا آهن یا هر شیئی دیگری بگذارند یا نصب کنند که سد راه عابرین گردد.
9- کسانی که با اخطار کتبی شهرداری در انجام مقررات وضع شده از طرف انجمن شهر راجع به زیبایی شهر تخلف نمایند.
10- کسانی که از روی بام یا دیوار یا پنجره عمارت و امثال آن آب یا خاشاک یا خاکروبه یا آتش یا هر شیئی دیگری به معابر پرتاب کنند.
11- کسانی که از دستور شهرداری در گذاردن برچسب حاکی از نرخ اجناس خودداری نمایند.
12- کسانی که درخانه خود یا در محل کسب خویش که در شهر واقع است چیزهای بدبو از قبیل لاستیک یا استخوان و امثال آن بسوزانند و یا زباله و خاکروبه و مانند آنها را نگهدارند که عفونت آن بخارج سرایت کند.
13- کسانی که در موقع آبپاشی یا تنظیف گذرهای عمومی یا پیاده روها و کویها مراقبت نکرده و لباس و یا اشیأ دیگر آنرا کثیف و آلوده نمایند.
14- کسانی که در گذرها و کویها و خیابانها و امثال آن فرش تکان دهند و یا بدون آبپاشی جاروب کنند که گرد و غبار بلند شود.
15- کسانی که در داخله شهر یا در دکان یا خانه خود بشغل دباغی ، روده سازی و امثال آن اشتغال ورزند.
16- کسانیکه در داخل شهر کود انبار کنند که تولید عفونت نماید.
17- بلیط فروش سینما، ترن ، اتوبوس و امثال آن که بدون پروانه بهداری مبادرت بکار کند.
18- دوافروشی که کشیک شبانه خود را تعطیل نماید.
19- قناد ، طباخ و امثال آنها که ظروف مربوط بکار خود را سفید نکرده و تمیز نگاه ندارند.
20- کسانی که در گذرها بهر عنوان معرکه گیری نمایند.
21- کسانی که سنگ یا چیزهای کثیف یا اجسام ثقیله بابنیه یا منازل یا پنجره یا باغات یا اراضی محصور دیگری پرتاب نمایند و هرگاه از عمل آنها جرمی واقع شود مجازات همان جرم را خواهند دید.
22- اشخاصی که اجسام ثقیله و چیزهای کثیف و مایعات به دیگری بیندازند یا بپاشند.
23- اشخاصی که بموجب اتلاف یا مجروح شدن حیوانات غیر شوند.
24- کسانی که درمحل غیر مجاز از قبیل حریم یا درب خانه و دکاکین و امکنه عمومی خاکروبه و زباله و لجن و امثال آنها بریزند.
25- کسانی که با اسب و امثال آن و یابطور کلی سواره از پیاده رو خیابان عبور نمایند ( عبور با دوچرخه پایی در پیاده رو تابع آیین نامه دوچرخه پایی مصوب ۱۳۱۸ میباشد).
26- کسانی که برف بام و خانه خود را بدون مجوز قانونی بخانه همسایه بریزند.
27- کسانی که بدون پروانه شهرداری و شهربانی اشتغال به کسبی ورزند که احتیاج به پروانه دارد
28- صاحبان گرمابه ها و نانواییها و شیرینی پزیها و اماکن عمومی دیگری که وجود آن در شهر مجاز باشد باشد مطابق دستور شهربانی نصب دودکش ننمایند.
29- کسانی که در معابر عمومی حایل موقت مقابل قسمتی که مشغول ساختمان میباشند نصب ننمایند.
30- کسانیکه بدون رعایت اصول آیین نامه ساختمانی و اجازه شهرداری در اراضی خود ایجاد کوچه یا گذر عمومی نمایند.
ماده ۳
اشخاص زیر به هفت تا ده روز حبس تکدیری و از صد تا دویست ریال غرامت محکوم میگردند:
1- کسانیکه بجعبه تلفن یا چراغ برق یا سیمهای تلفن و تلگراف و لامپهای برق معابر و میدانها و سایر امکنه بمنظور تخریب یا تولید خطر دست بزنند یا کلید برق را بدون اجازه مقامات صلاحیتدار باز نمایند.
2- کسانی که پلم** cf ** انبار چرخهای آبکش را باز کرده یا غیر از آبی که برای شرب عمومی از طرف شهرداری تعیین شده آب دیگری بفروش برسانند.
3- کسانی که علایم مهندسی و نقشه برداری شهرداری ، اداره ثبت ، اداره راه و امثال آنها را برداشته یا در آن دخل و تصرف نمایند.
4- پیشه ورانی که در انبار کردن بوته یا هیزم و امثال آنها در محل کسب خود دقت و مراقبت نکنند و براثر غفلت آنها حریق تولید شود.
5- کسانی که بدون پروانه شهرداری و نقشه تصویب شده اقدام بساختمان نمایند که مشرف به معابر عمومی و خیابان باشد.
6- کسانی که بدون تحصیل پروانه از شهرداری در خانه یا باغ یا دکان و امثال آن روی قنات پوشیده عمومی را ( بمنظور استفاده از آب ) باز یا پاکنه احداث نمایند و یا از مجرای عمومی شق نهر کنند.
7- صاحبان مغازه ، دکان ، کاروانسرا، گرمابه و امثال آن که در تمیز نگهداشتن نقاط نامبرده و اثاثیه آن که برای پذیرایی مشتریها تهیه شده است کوتاهی نمایند.
8- پیشه ورانی که از مقررات بهداری برای معاینه و گرفتن گواهینامه آن تخلف نمایند.
9- متصدیان فروش خواروبار ، میوه ، سبزی ، ماست ، شیر ، روغن ، گوشت و امثال آنها که مقررات بهداری را رعایت ننمایند و اجناس خود را نظیف نگه ندارند.
10- سلمانیهایی که چراغ الکل و غیره برای ضدعفونی کردن اسباب کار خود استعمال نکرده و یا دکان خود را تمیز نگاه نداشته و روپوش سفید تمیز نپوشند و یا حوله و پنبه استعمال شده کثیف را بکار برند و یا شاگردی که برگه معاینه بهداری ندارد استخدام نمایند.
11- کسانی که طبق ماده ۲۷۳ اصلاحی قانونی کیفر عمومی ولگرد محسوب شوند.
12- کسانی که منجلاب مستراح یا آب گلخن حمام یا حوض را در گذرهای عمومی یا مجاری آب یا قنوات سربدهند و یا در معابر و یا مجاری آبها ادرار نمایند.
13- کسانی که مجاری فاضلاب حمام یا مستراح را بطرف گذر قرار دهند.
14- کسانی که در انهار و مجاری آبها و قنوات ، چاهها، چشمه ها، آب انبارها و برکه هایی که آب آنها مورد استفاده اشخاص است ظرف یا رخت یا فرش یا نخ یا پارچه یا حیوانات یا وسایل نقلیه و امثال آنها را بشویند یا خود را شستشو دهند و یا آنکه در آبها آشغال وکثافت بریزند.
15- متصدیان یخچالهایی که مطابق دستور شهرداری آب بندی نکرده یا از مقررات شهرداری و بهداری سرپیچی نمایند و یا در یخ گیری تعلل کنند.
16- شیرینی فروشی که در شیرینی و شربت و امثال آنها ساخارین و یا جوهریات مضر استعمال کند.
17- کسانی که از روی بام و یا دیوار و امثال آنها به خانه دیگری عمداً سرکشی و نگاه کنند.
18- کسانی که رمالی ، جفر، تعبیر خواب ، کف بینی ، افسونگری ، جادوگری ، جن گیری ، فالگیری ، پیشگویی ، چله نشینی ، بخت گشایی ، و امثال آنها را وسیله معرکه یا دوره گردی قرار داده و یا با باز کردن دکان یا خانه اعمال مزبور را پیشه و وسیله کسب و استفاده خود قرار دهند.
19- کسانی که دخترها ، پسرها ، زنها را مصراً تعقیب نمایند.
20- کسانیکه در نقاط و معابر عمومی آتشبازی کنند همچنین اشخاصی که در اماکن خصوصی بدون اجازه رسمی آتشبازی و یا در نقاط ممنوعه تیراندازی نمایند.
21- کسانی که با اخطار ادارات مربوطه راجع به خراب کردن یا تعمیر بناهایی که مشرف بانهدام و موجب خطر است از اقدام لازم کوتاهی نمایند.
22- دوافروشان و عطاران و کسانی که ادویه و مأکولات و مشروبات فاسد را بفروشند و یا در دکان و مغازه خود نگهداشته و مطابق مقررات بهداری و شهرداری آنها را نسوزانند و یا ازبین نبرند.
23- دستفروشان و سمساران که اشیایی از اشخاص مجهول الهویه بدون اخذ ضامن معتبر یا از اطفال غیر ممیز ابتیاع نمایند.
24- اشخاصی که بدون داشتن پروانه و دفتر بشغل سمساری یا امانت فروشی اشتغال ورزند.
25- اشخاصی که بهر نحوی از انحأ وضعیت معابر و امکنه عمومی را بدون اجازه مقامات صالحه تغییر دهند.
26- کسانی که با وجود قدرت و استطاعت ( جسمانی ) تکدی یا کلاشی را پیشه خود قرار داده و ازاین راه زندگانی نمایند.
27- کسانیکه بقصد ایذاء مرتکب عملی شوند که وسیله نقلیه از حرکت موقتاً باز بماند.
28- کسانی که در نقاط محصور یا غیرمحصور بر خلاف مقررات شهرداری زباله و آشغال بریزند یا شوارع و معابر عمومی را بواسطه ریختن مدفوعات یا مایعات و یا اشیأ متعفن و گندیده کثیف نمایند یا در خیابانها و گذرها و نقاط عمومی چیزی بخورند و پوست و آشغال آنها را در آنجا بریزند.
29- مسئولین و مباشرین مسلخ ها و غسالخانه ها و قبرستانها که از دستورهای مقرر بهداشتی تخلف نمایند.
30- کسانی که بدون حق قانونی بهر نحوی از انحأ مجاری آب کوچه ها و خیابانها را بند نمایند.
31- حمامی هایی که بدون اجازه شهرداری خزینه احداث یا درب خزینه های بسته شده را بگشایند.
32- کوره پزی که قالب آجر را مخالف ابعادی که شهرداری تعیین نموده بکار برد.
33- کسانی که در مجاورت قنات و یا مجاری که آب دایم جاری است مخالف بهداشت عمومی مستراح بنا نمایند.
34- کسانیکه از مقررات و نظاماتی که در حدود قوانین با تصویب مقامات صالحه از طرف شهرداری یا شهربانی تنظیم و منتشر میشود تخلف ورزند.
35- در هرمحلی که اجرای ماده بیست قانون جنگلها ومراتع کشوری اعلام شده باشد از تاریخ اجرای آن هرکس مرتکب قطع وریشه کن کردن و بمصرف رساندن بوته ها و خارها و درختچه های بیابانی و کوهستانی گردد.
36- کسانیکه بدون داشتن پروانه مخصوص راهنمایی از سازمان جلب سیاحان براهنمایی جهانگردان مبادرت نمایند.
ماده ۴
الف – منظور از عبارت ” تا پنج روز ” و “تا پنجاه ریال ” در ماده یکم و “هفت روز ” و”تا یکصد ریال ” در ماده دوم و “تا ده روز” و “تا دویست ریال ” در ماده سوم این آیین نامه این است که حداکثر مجازات حبس و غرامت در ماده یکم پنج روز پنجاه ریال و در ماده دوم هفت روز یکصدریال و در ماده سوم ده روز و دویست ریال خواهد بود.
ب – کیفرهای مقرر در این آیین نامه هنگامی ملاک اعتبار خواهد بود که برای مرتکب جرم مطابق قوانین و آیین نامه های دیگر کیفر شدیدتری تعیین نشده باشد وگرنه مرتکب مطابق آن قوانین و نظامات به کیفر شدیدتر محکوم خواهد گردید.