( جزا )حالت کسیکه دارای قوه تمیز ناقصی است و از حد دیوانگی بیرون است ولی بحداقل عقل نمی رسد . درهمین معنی اختلال دماغ هم بکاررفته است در اصطلاحات فقهی باین اشخاص ضعیف العقل می گویند
(ماده ۴۰ قا نون جز ا وماده چهارم قا نون اقدامات تامینی مصوب ۱۲-۲-۱۳۳۹)