در اسناد (۱۲۸۴-۱۳۰۵)

۵۷۷
نظریه شماره ۵۲۹۴/ ۷ مورخ ۴/ ۱۰/ ۱۳۷۸ اداره کل حقوقى و تدوین قوانین قوه قضائیه:
آنچه در حافظه و دیسکهاى کامپیوترى ضبط یا به عبارت دیگر نوشته شده است و در مواردى نیز مى‏توان آن را عینا روى صفحه مانیتور نمایان و یا توسط دستگاه چاپگر (پرینتر) روى کاغذ منعکس نمود از قبیل صورتحسابهاى بانکى و یا قبض‏هاى عوارض نوسازى و آب و برق و تلفن و پاسخ به استعلامات ثبتى و غیره بر فرض که در سند محسوب نمودن آنها تردید داشته باشیم که این خود از نظر حقوقى قابل تأمل و بررسى است ولى به هرحال و مسلما در نوشته محسوب نمودن آن تردیدى نیست چون نوشته تنها منحصر به آنچه دست‏نویس است نمى‏باشد بلکه آنچه با ماشین تحریر هم نوشته مى‏شود، نوشته محسوب مى‏شود. على هذا با توجه به مراتب مذکور آنچه در حافظه رایانه ضبط و یا به عبارت دیگر نوشته شده است، حداقل از مصادیق نوشته مذکور در ماده ۵۲۳ قانون مجازات اسلامى محسوب و نتیجه اگر کسى به قصد تقلب و اضرار به غیر به نحوى که در ماده مذکور مقرر است دخل و تصرف در نوشته مذکور بنماید، عمل او از مصادیق جعل و تزویر محسوب مى‏شود.
578
نظریه شماره ۲۳۳۸/ ۷ مورخ ۱۴/ ۴/ ۱۳۷۸:
اسنادى که در ادارات دولتى در مورد قراردادهاى اجاره تنظیم مى‏گردد از جمله اسناد رسمى موضوع ماده (۱۲۸۷) قانون مدنى نیست و این‏گونه اسناد رسمى تلقى نمى‏گردد، زیرا تنظیم اجاره‏نامه جزء وظائف ادارى آنان محسوب نمى‏شود، به علاوه مفاد این‏گونه اسناد را نمى‏توان از طریق آیین نامه اجراء مفاد اسناد رسمى اجراء نمود.

نظریه شماره ۶۴۰۸/ ۷ مورخ ۲۴/ ۱۰/ ۱۳۷۴:
کارمندان یا نمایندگان شرکتهاى بیمه مأمورین رسمى مقرر در ماده ۱۲۸۷ قانون مدنى نیستند بنابراین قراردادهایى که از ناحیه آنان با بیمه‏گذار تنظیم مى‏شود اسناد رسمى محسوب نمى‏گردد.

نظریه شماره ۴۲۰۱/ ۷ مورخ ۲/ ۹/ ۱۳۶۲:
قراردادى که نزد سرکنسول سفارت ایران در خارجه تنظیم شده باشد در عداد اسناد رسمى موضوع مواد ۷۰ و ۹۲ قانون ثبت که لازم‏الاجراء شناخته شده است نیست و بنابراین از طریق اجراء ثبت قابلیت اجراء ندارد.

نظریه شماره ۲۳۶۶/ ۷ مورخ ۱/ ۹/ ۱۳۷۴:
منظور از مأمورین رسمى مندرج در ماده ۱۲۸۷ قانون مدنى کسانى هستند که از طرف مقام صلاحیتدار براى تنظیم سند رسمى معین شده باشند. این مأمورین رسمى بنا به مورد ممکن است مستخدم دولت باشند یا غیر آن مانند سردفتران اسناد رسمى.
579
نظریه شماره ۱۳۱۳/ ۷ مورخ ۲۶/ ۲/ ۱۳۷۵:
با توجه به سیاق ماده (۱۲۹۵) قانون مدنى که صرفا ناظر به اسناد رسمى تنظیم شده در کشورهاى خارجه مى‏باشد اسناد عادى تنظیم شده در خارج در صورتى که از لحاظ محتوى مقررات موضوعه کشور ایران در آن رعایت شده باشد مشمول مقررات ماده (۱۲۹۱) قانون مدنى بوده و معتبر است.

نظریه شماره ۲۹۴۲/ ۷ مورخ ۲۸/ ۵/ ۱۳۵۹:
چون به موجب ماده ۲۷۶ قانون امور حسبى یکى از اقسام وصیتنامه‏هاى معتبر وصیتنامه رسمى است با توجه به ماده ۱۲۹۵ قانون مدنى تنظیم چنین وصیتنامه‏اى در یکى از محاضر رسمى کشور آلمان به شرط حائز بودن شرائط مندرج در آن ماده و مغایر نبودن آن با ضوابط و مقررات آمره پیش‏بینى شده در مواد ۸۲۵ تا ۸۶۰ قانون مدنى نافذ و واجد اعتبار خواهد بود.