شماره نظریه : ۷/۹۹/۱۷۷۹
شماره پرونده : ۹۹-۱۸۶/۲-۱۷۷۹ ک
تاریخ نظریه : ۱۳۹۹/۱۲/۰۹
در یک پرونده آقای «الف» به صورت غیر مجاز به محتویات دادههای حفاظت شده موجود در تلفن همراه آقای «ب» دسترسی پیدا کرده و آن را به عنوان ادله وقوع جرم به مرجع قضایی تحویل میدهد: ۱- به شرط احراز شرایط و قیود مندرج در ماده ۶۸۵ قانون آیین دادرسی کیفری و تأیید اصالت سند ارائه شده، آیا این دلیل با توجه به اصل مشروعیت طریق تحصیل دلیل و اصل الزامی بودن تعقیب قابلیت استناد به عنوان دلیل اثبات کننده وقوع جرم را دارد؟ ۲- آیا در این فرض آقای «الف» به اتهام دسترسی غیر مجاز به دادههای دیگری موضوع ماده ۷۲۹ کتاب تعزیرات با توجه به اینکه اصطلاحاً به بزهدیده لباس متهم پوشانده نمیشود، قابل تعقیب است؟
۱- ادله اثبات در ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ احصاء شده است؛ لذا فرض سؤال یعنی محتویات (دادهها) موجود در گوشی همراه صرف نظر از اینکه نحوه دسترسی به آن غیر مجاز بوده است، حسب مورد میتواند با تشخیص قاضی به عنوان دلیل یا قرینه جرم محسوب شود. ۲- با توجه به اطلاق ماده ۷۲۹ قانون مجازات اسلامی الحاقی ۱۳۸۸ (ماده یک قانون جرایم رایانهای)، صرف دسترسی غیر مجاز به سامانههای رایانهای یا مخابراتی که به وسیله تدابیر امنیتی حفاظت شده باشد، مشمول حکم مقرر در ماده یادشده است و انگیزه دسترسی غیر مجاز تأثیری در قضیه ندارد.