شماره نظریه : ۷/۹۷/۱۸۱۴
شماره پرونده : ۹۶-۲۹/۱-۲۴۶۲
تاریخ نظریه : ۱۳۹۷/۰۶/۱۲
در خصوص بند ۲ ماده ۱۵ قانون روابط موجر و مستاجر سال ۱۳۵۶ و در بحث تخلیه ملک تجاری به دلیل نیاز شخصی موجر آیا این حق صرفا برای شخص موجر اجاره دهند اولیه ملک تجاری قابل پذیرش است یا برای منتقل الیه نیز این امر قابل پذیرش است لازم به ذکر است که با عنایت به اصل غیرقابل انتقال بودن اماکن تجاری در قانون سال ۱۳۵۶ و اینکه چنانچه برای اشخاص دیگر اعم از منتقل الیه این امر قابل پذیرش باشد با صدور حکمی علیه ایشان نامبرده میتواند جهت تخلیه ملک را به شخص دیگری واگذار نماید لطفا در این خصوص مساعدت لازم به عمل آید مضافا اینکه نظریه مشورتی ۷۸۴۰/۷ مورخه ۱۷/۱۲/۸۷ نیز مدنظر قرار گیرد.
نظر به اینکه منتقلالیه، قائم مقام انتقال دهنده تلقی میشود و تمام حقوقی که برای وی (انتقال دهنده) متصور میباشد، به منتقلالیه انتقال مییابد، بنابراین، منتقلالیه نیز میتواند تقاضای تخلیه عین مستاجره به لحاظ نیاز شخصی را از دادگاه بنماید و نظریه شماره ۸۷۴۰/۷ مورخ ۱۷/۱۲/۷۸ این اداره کل، ناظر به منتقلالیه نیست بلکه ناظر به افراد تحت تکفل موجر مانند فرزندان، پدر و مادر موجر میباشد که آنها منتقلالیه محسوب نمیگردند. ضمناً اگر مستأجر مدعی صوری بودن انتقال عین مستأجره باشد میتواند با طرح دعوای مقتضی، اعلام بطلان انتقال مزبور را درخواست کند.