شماره نظریه : ۷/۹۹/۲۱۵
شماره پرونده : ۹۹-۹۸-۲۱۵ع
تاریخ نظریه : ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
در خصوص اخذ همزمان پروانه وکالت و کارشناسی به استحضار می‌رساند احد از وکلای کانون وکلای دادگستری اردبیل طبق ماده ۱۰ لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری ۱۳۳۳ و همچنین مطابق قانون کانون کارشناسان رسمی دادگستری مصوب ۱۳۸۱ به طور همزمان پروانه وکالت و کارشناسی دریافت کرده است و در این دو قانون ممنوعینی دایر بر عدم اعطای همزمان پروانه وکالت و کارشناسی مطرح نیست، اما هیأت اجرایی مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضاییه طی مصوبه شماره ۹۱ مورخ ۱۳۸۶/۵/۲۷ مقرر کرده است به جهت جلوگیری از سوء‌استفاده، هر فرد فقط می‌تواند دارای یک پروانه وکالت یا کارشناسی باشد و داشتن دو پروانه وکالت و کارشناسی همزمان ممکن نیست و اگر قبلاً برای کسی صادر شده باشد یکی از پروانه‌ها قابل تمدید نیست، این موضوع در رأی هیات عمومی دیوان عدالت اداری شماره دادنامه ۵۹۶ مورخ ۱۳۹۶/۶/۲۸ نیز در مورد دارندگان پروانه از مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضاییه تایید شده است، با توجه به مصوبه شماره ۹۱ مورخ ۱۳۸۶/۵/۲۷ هیأت اجرایی مرکز امور مشاوران حقوقی، وکلا و شماره دادنامه۵۹۶ مورخ ۱۳۹۶/۶/۲۸ مبنی بر ممنوعیت اخذ همزمان پروانه وکالت و کارشناسی رسمی از مرکز مزبور و فعالیت همزمان با دو پروانه، با توجه به قوانین ناظر بر کانون وکلای دادگستری و کارشناسان رسمی دادگستری، آیا این ممنوعیت در خصوص دارندگان پروانه از کانون‌های مذکور نیز وجود دارد؟
در قانون وکالت مصوب ۱۳۱۵ و لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب ۱۳۳۳ و قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب ۱۳۷۶ و قانون کانون کارشناسان رسمی دادگستری مصوب ۱۳۸۱، تصریحی به ممنوعیت داشتن همزمان دو پروانه وکالت و کارشناسی رسمی دادگستری از کانون‌های وکلا و کارشناسان رسمی دادگستری برای یک فرد نشده است؛ بنابراین ممنوعیت موضوع مصوبه شماره ۹۱ مورخ ۲۷/۵/۱۳۸۲ هیأت اجرایی مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضاییه ناظر به اشخاصی است که از این مرکز پروانه وکالت و کارشناسی دریافت می‌کنند و قابلیت تسری به کانون‌های وکلای دادگستری و کانون‌های کارشناسان رسمی دادگستری را ندارد.