تاریخ تصویب: ۱۳۸۵/۵/۳
موضوع: قطعی بودن رای دادگاه عمومی در مورد قرار منع تعقیب
با توجه به بند «ن» از ماده ۳ قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوّب ۱۳۸۱/۷/۲۸ قرار منع تعقیب صادره از بازپرسی به تقاضای شاکی خصوصی قابل اعتراض در دادگاه صالحه بوده و نظر دادگاه در این مورد قطعی و غیرقابل تجدیدنظر است، علیهذا به نظر اکثریت قریب به اتفاق اعضاء هیأت عمومی وحدت رویه دیوان عالی کشور، رأی شعبه شانزدهم دادگاه تجدیدنظر استان تهران که با این نظر منطبق است قانونی تشخیص و مورد تأیید است. این رأی به استناد ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها لازم الاتباع خواهد بود.
هیات عمومی دیوان عالی کشور