تاریخ تصویب: ۱۳۷۷/۴/۹
موضوع: تأیید اصالت اسناد عادی رقبات
قطع نظر از اینکه دعاوی مطروحه با مقررات قانون نحوه صدو اسناد مالکیت املاکی که اسناد ثبتی آنها در اثر جنگ یا حوادث غیر مترقبه مانند زلزله، سیل و آتش سوزی از بین رفته اند (مصوب ۱۷/۲/۱۳۷۰) مجلس شورای اسلامی ) مطابقت ندارد ، دعاوی خواهانها ب هخواسته تأیید اصالت اسناد عادی رقبات مورد نظر آنان به طرفیت اداره ثبت اسناد و املاک قابل استماع نمی باشد، زیرا اساس به موجب تبصره سه ذیل ماده واحده قانون تعیین تکلیف پرونده های معترضی ثبت که فاقد سابقه بوده یا اعتراض آنها در مراجع قضایی از بین رفته (مصوب ۲۵/۲/۱۳۷۰) لت قب در خواست متقاضیان برای اعمال مقررات مواد یک و دو و سه قانون اصلاح و حذف موادی از قانون ثبت اسناد و املاک و الحاق موادی به ن ( مصوب ۲۱/۶/۱۳۷۰) که به موجب تبصره دو ماده هفت این قانون برای آخرین بار به مدت دو سال دیگر تمدید گردیده است و با توجه به این که تقدیم دادخواست های خواهان هاس از انقضای مهلت قانونی بوده ، موقعیت پذیرش در هیأت مذکور در ماده یک قانون اخیر الذکر را نداشته است، بنابراین و باعنایت به اطلاق ماده سه قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب ، رأی شعبه اول دیوان عالی کشور که ه شح آن اتخاذ تصمیم قانونی در دعوای مطروحه را در عهده صلاحیت عمومی دادگاه دانسته است به اتفاق آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص داد می شود.
این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوب تیر ماه ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور