تاریخ تصویب: ۱۳۶۹/۱۱/۳۰
موضوع: عدم صلاحیت دادگاه های دادگستری در مورد رسیدگی به دعاوی شمول یا عدم شمول اراضی کشت موقت
تشخیص اراضی کشت موقت بر طبق ماده ۳ آیین نامه اجرایی قانون واگذاری زمینهای دایر و بایر مصوب ۸ آبان ۱۳۶۵ هیأت وزیران، به عهده هیأت واگذاری زمین محول شده و در تبصره این ماده تصریح گردیده که اعتراضات مربوط به شمول اراضی کشت موقت ازطف هیأت بررسی ودر صورتی که اعتراض باقی باشد جهت رسیدگی نهایی به ستاد مرکزی واگذاری زمین ارجاع می شود. آیین نامه مزبور در جلسه مورخ ۱۵ شهریور ماه ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام بررسی و تصویب گردیده و اعتبار اجرایی دارد، بنابراین رأی شعبه ۱۴ دیوان عالی کشور که برمبنای این مصوبه صادر گردیده تشخیص می شود.
این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور