رأی وحدت رویه شماره ۴۶

تاریخ تصویب: ۱۳۶۵/۱۰/۲۵

موضوع: مرجع حل اختلاف در صلاحیت بین دادگاه های شهرستان حوزه یک استان

مرجع حل اختلاف در صلاحیت بین دو دادگاه شهرستان­ های حوزه یک استان اعم از اینکه بالاصاله یا به قائم مقامی نسبت به امر کیفری رسیدگی نمایند با توجه به صدر بند ۲ ماده ۳۲ لایحه قانونی تشکیل دادگاه­ های عمومی مصوب ۱۳۵۸ و برحسب ترتیب و اولویت دادگاه کیفری ۱ مرکز همان استان است فلذا رأی شعبه ۲۰ دیوان عالی کشور تا حدی که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می ­شود.

این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ­ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.

هیأت عمومی دیوان عالی کشور