رأی وحدت رویه شماره ۹۲

تاریخ تصویب: ۱۳۵۳/۱۰/۰۴

موضوع: قابل گذشت بودن ایراد صدمه بدنی موضوع ماده (۴۰) قانون تشدید مجازات رانندگان با جهات مقرر در ماده (۱۱) قانون مذکور

ماده (۱۲۴) لایحه قانون استخدام کشوری در توضیح حالات مختلفه استخدامی و ماده (۱۲۵) این قانون راجع به احضار حین خدمت هیچ یک مسقط حق ثابت مستخدمین طبق تبره (۲) از ماده (۲) متمم قانون دو دوازدهم آذر و دی ماه ۱۳۲۳ نیست زیرا تبصره مزبور مقرر می‌دارد (مدت خدمت وظیفه کلیه کارمندان به طور کلی جزء سابقه و برای ارتقای آن‌ها محسوب می‌شود) و این تبصره در مقام اجرا با مادتین فوق الذکر و مقررات دیگر لایحه قانون استخدام کشوری مغایرت ندارد بنابراین رای تجدیدنظر دایر به قبول احتساب مدت خدمت وظیفه انجام شده قبل از استخدام صحیح است.

هیأت عمومی دیوان عالی کشور