تاریخ تصویب: ۱۳۴۹/۰۹/۱۹
موضوع: عدم استماع دعوی اعسار نسبت به ضرر و زیان مدعی خصوصی
چون مراد از وضع ماده ۱ اضافه شدن به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ حمایت از حقوق مدنی خصوصی بوده است تا در صورتی که نتواند خسارات خود را وصول کند به درخواست وی محکوم‌علیه در ازای هر ۵۰ ریال یک روز توقیف شود و استماع دعوی اعسار در قبال ضرر و زیان ناشی از جرم که مورد حکم دادگاه جزایی واقع شده مغایر با روح ماده مزبور است و نظر به این که ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری در مقام بیان کلی قضیه و منصرف از این معنی است که مقنن خود حکم خاص در باب کیفیت اجرای این قبیل احکام به دست داده است رأی شعبه دهم دادگاه استان مرکز مبین بر عدم استماع دعوی اعسار صحیح و مطابق با موازین قانونی است.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور