اگر شخصی برای مرتبه اول به علت ارتکاب جرم به مجازات حبس محکوم شده باشد و نصف مدت مجازات را پشت سر گذارده باشد، دادگاهی که حکم قطعی محکومیت را درباره او صادر کرده می‌تواند تحت شرایطی برای باقی ایام حبس، حکم به آزادی شخص دهد. این شرایط عبارتند از:
– در مدت اجرای مجازات حبس در زندان از خود حسن اخلاق نشان بدهد.
– شرایط و اوضاع و احوال نشان دهد که وی دیگر مرتکب جرم نخواهد شد.
– زندانی تا حد امکان و در حد توانایی مالی اش ضرر و زیان مدعی خصوصی را بپردازد یا متعهد به پرداخت آن شود و اگر علاوه بر حبس به جزای نقدی هم محکوم شده باشد آن را بپردازد یا با موافقت دادستان ترتیب پرداخت آن را فراهم کند.
– شرایط ذکر شده در بندهای اول و دوم باید به تأیید رئیس زندان و قاضی ناظر زندان یا دادستان برسد و شرط مذکور در بند سوم به تأیید قاضی مجری حکم برسد.
– صدور حکم آزادی مشروط، موکول به پیشنهاد سازمان زندانها و تأیید دادستان یا دادیار ناظر زندان است و مدت آزادی مشروط به تشخیص دادگاه کمتر از یک و بیشتر از پنج سال نیست.
-دادگاه مسایلی را که فرد محکوم باید در طی یک سال یا پنج سال رعایت کند در متن حکم می‌آورد. برای مثال دادگاه مقرر می‌دارد که محکوم حق ندارد در فلان محل سکونت کند یا به فلان شغل اشتغال ورزد. تخلف از این شرایط موجب می شود تا محکوم مجدداً به زندان بازگردد.